این همه وقت...

چقد گذشته که ننوشتم...

خب حال و روزم خوب نبود مامانی...

نمی دونی چه به روزم اومد این مدت... یه ماه خونۀ مامان قشنگ بودیم! مامان قشنگ؟ آره... مامان ِ منه... اسمشو از 7 سال پیش که نی نی خاله دنیا اومد گذاشتیم مامان قشنگ! هر چند خودش دوست نداشت... لکه بینیا... پله های خونمون... منو وادار کرد برم اونجا بمونم... روزای خیلی سختی بود... هر چند مامان قشنگ به شدت به من می رسید... ولی اینکه همش خوابیده بودم... اینکه می ترسیدم برم دستشویی و لکه ببینم... اینکه استرس داشت منو میکشت... شبا خواب نداشتم... اصلا روزا نمی گذشت... تا اولین سونو گرافی... که دکتر گفت تو 5 هفته و نیمته! ولی قلبتو ندید... باز مجبور شدم 10 روز دیگه بخوابم... البته دکتر برام شیاف تجویز کرد ولی هیچ جا موجود نبود... تا اینکه یکی از دوستای من بهم گفت که یه داروخونه آورده و بابایی همون نیمه شب رفت 10 تا به زور خرید... مامانی من دوستای خیلی خوبی دارم، همشون یه عالمه مهربونن و خیلی به فکر شما هستن، ایشالا خاله های خوبی برات میشن...

کارای اداره... اینکه بابایی هی می رفت سرکار و برمیگشت اونجا... اینکه خلاصه خیلی چیزای سخت... تا سونوی دوم که شما 7 هفته و دو روزت بود... همین هفتۀ پیش... که قلب کوچولوتو که تکون می خورد دیدم و کلی ذوق کردم... از فردای اون روز کم کم بلند شدم... سرکار میرم... آروم آروم...

اگه از سختیا گفتم نه اینکه منتی سرت باشه عشقم... فقط برای اینکه بگم این مدت که ننوشتم سرم گرم نبود... دلمو به تو و حرفای خدا گرم کرده بودم فقط...

تهوع امونمو بریده گلم... هیچی نمی تونم بخورم... مرغ و گوشت مورد نفرت منن... از غذاهای پخته بدم میاد... مگر چی بشه... تا دلت بخواد ترشیجات می خورم... ای بلا مثل خودم داری میشیا... این وسط اونایی که می دونن من عاشق ترشیجاتم هی برام می خرن میارن، مهربونی آدما اینجور وقتا خیلی خوشحال کنندست، نمونش همسایۀ مامان قشنگ! من تا حالا ندیده بودمشون اصلا، ولی لواشک خونگی خیلییییییییییی خوشمزه و برگه های زردآلو آوردن برام که باعث شد یکی دو روز حالم کلی خوب باشه... دستشون درد نکنه...

عشقم... پس فردا می رم آزمایش خون... 20 روز دیگه هم باز وقت دکتر دارم...

با مامان مدارا کن... خوب و قشنگ رشد کن و سلامت باش نازم...